Dit werk behoort tot de beeldengroep ‘Steen in Beweging’ en is gemaakt op het Internationale beeldhouw symposium in Sprimont (BE). Het materiaal - blauwe hardsteen - is ook afkomstig van Sprimont in de Belgische Ardennen. De vorm lijkt zich op te rollen of juist te ontrollen, maar net hoe je het bekijkt. De uiteinden zijn ruw gebleven, terwijl de rest van het beeld glad is afgewerkt met in het midden een reliëflijn. Het beeld roept associaties op met een symbool of teken, zoals een muzieksleutel.
Achtergrond
Nadat Guy Janssen (BE, 1953) enkele jaren studeert aan de afdeling Boetseren van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, gaat hij als autodidact beeldhouwer verder. Hij kent aan het beeld eigenschappen toe die het van nature niet bezit door het te laten buigen, splijten, golven en penetreren. Kijkend en luisterend naar de vorm en het karakter van de steen gehoorzaamt de kunstenaar aan wat de steen hem toestaat en mogelijk zelfs dicteert. Zo is er sprake van een symbiose tussen de steenkapper en de steen, tussen berekening en intuïtie, tussen het oorspronkelijke (het kunstwerk) en het oeroude (het prehistorisch materiaal).
(bron: Gerrit Luidinga - www.guyjanssen.be)