Drie witte ‘Kevers’ die met de neuzen in de lucht elkaar raken en zo een ruimte vormen. De auto heeft volgens Olaf Mooij voor de mens vele gedaanten, zo kan het ding naast vervoermiddel, ook woning, statussymbool, heilige koe en soms bijna gezinslid zijn. Mooij heeft in verschillende werken auto’s als een levend wezen uitgebeeld, in Temple of Doom laat hij met drie steigende kevers de sinistere kant van de machine zien.
Achtergrond
Olaf Mooij studeerde aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam (1977 - 1983) waar hij les had van onder meer Arie Berkulin en Gust Romijn. In weerwil van de hang naar het abstracte op de Academie ging hij aan de slag met installaties van gebruiksvoorwerpen.
Na een periode van formele stapelingen in glazen aanhangwagens, die hij als een mobiel museum rondreed of illegaal parkeerde, heeft Mooij het over een andere boeg gegooid. Hij bewerkt auto’s op talloze manieren. Hij verbouwt ze tot dj-meubel, geeft ze hersens of waanzinnige pruiken.
